Zalety ogrodowej Aksamitki

Aksamitki to piękne kwiaty kwitnące we wszystkich odcieniach żółci i pomarańczy. Rośliny poza ładnym wyglądem odstraszają, również swym zapachem szkodniki.
W warunkach naturalnych zamieszkują regiony obu Ameryk: na przykład Meksyku i Stanów Zjednoczonych.

Polskie ogrody zamieszkują przede wszystkim trzy rodzaje Aksamitek:

Aksamitka Wyniosła -  posiada największe kwiatostany, średnica kwiatów osiąga nawet piętnaście centymetrów. Płatki kwiatów rośliny są gładkie lub pofałdowane. Przypominają swym wyglądem płatki goździków ogrodowych.  Aksamitka Wyniosła dorasta do metra wysokości. Można ją dodawać do bukietów.

Aksamitka Wąskolistna – ma drobne listki i kwiaty o średnicy półtora centymetra. Roślina tworzy bogato ukwiecone kępy, które dorastają do około trzydziestu centymetrów wysokości.

Aksamitka Rozpierzchła – jej kwiatostan osiąga średnicę do czterech centymetrów. Kwiaty mogą mieć budowę pełną, półpełną lub pojedynczą. Mogą, także być ubarwione jednobarwnie lub dwubarwnie. Aksamitka dorasta do czterdziestu centymetrów.

Uprawa

Stanowisko  -  Aksamitka nie jest specjalnie wymagająca. Może rosnąć zarówno na słonecznym jak i na pół cienistym stanowisku. Dobrze znosi suszę.

Podlewanie –  rośliny w doniczkach i skrzynkach balkonowych podlewamy dwa razy w tygodniu. Kwiaty rosnące w gruncie tylko wtedy, gdy długo nie pada deszcz iAksamitki mają bardzo sucho. 

Nawożenie – można w okresie wegetacji nawozić nawozem dla roślin kwitnących.

Kwitnienie –   czerwiec – październik.

Zastosowanie

Roślina nadaje się na rabaty, do ogródków skalnych czy obsadzenia skrzynek balkonowych. Aksamitka ze względu na barwę swoich kwiatów polecana jest, także do zasadzenia w donicach ozdabiających drzwi wejściowe do domu. 

Zapach Aksamitek odstrasza szkodniki

Przy uszkodzeniu roślina roztacza wokół siebie intensywny zapach, który odstrasza między innymi: Nicenie, glebowe gryzonie oraz Krety. Aksamitka Rozpierzchła chroni, także rośliny przed Wełnowcami. Kwiaty, które rosną obok pomidorów i róż redukują ilość mszyc dokuczających roślinom.

Fuksja - uprawa, pielęgnacja, zimowanie

Fuksja ogrodowa to piękna roślina ozdobna, ceniona za wspaniałe kwiaty. Można ją uprawiać w gruncie, jak i w pojemnikach na tarasach lub balkonach. Jak prawidłowo uprawiać fuksję, aby co roku kwitła? Na czym polega rozmnażanie fuksji i jak prawidłowo przezimować fuksję do następnej wiosny? Oto sekrety uprawy fuksji i najlepsze odmiany fuksji do uprawy na balkonie i w ogrodzie.

Fuksja ogrodowa (Fuchsia x hybrida) jest krzyżówką kilku dziko rosnących fuksji pochodzących z Ameryki Środkowej i Południowej. Przez niektórych fuksja nazywana jest ułanką, swoją popularność zawdzięcza głównie niezwykłym kwiatom, przypominającym tańczące baletnice. Kwiaty fuksji to najbardziej charakterystyczny element tych roślin.

Starsze pędy fuksji, znajdujące się w dolnej części rośliny drewnieją, natomiast młodsze, jednoroczne są cienkie i wiotkie. Pędy mogą być wzniesione lub opadać w dół, przez co fuksje są często stosowane jako kwiaty balkonowe zwisające. Fuksje to rośliny o różnej wielkości. Mogą mieć ok. 25 cm wysokości, ale też istnieją odmiany o wysokości ponad 1 metra! Liście fuksji są jajowate i zaostrzone na wierzchołku. Fuksje kwitną od drugiej połowy lata aż do jesieni.

Fuksja - uprawa i pielęgnacja

Fuksje preferują stanowiska słoneczne lub pół-cieniste, osłonięte od wiatru. Uprawa fuksji możliwa jest prawie na każdej glebie wzbogaconej nieco torfem. Odpowiednie pH gleby dla uprawy fuksji to 6,0-6,5. W okresie wzrostu, do końca kwitnienia (marzec-październik) fuksje należy zasilać co dwa tygodnie stosując nawozy mineralne wieloskładnikowe. Podczas pielęgnacji fuksji należy zwracać uwagę na mszyce, ponieważ są to najczęstsze szkodniki tych roślin.

Uwaga! Aby fuksja była naprawdę dorodnym okazem co roku należy uszczykiwać wierzchołki jej pędów. To zmusi roślinę do rozkrzewiania się.

Zimowanie fuksji

Fuksja w naszym klimacie niestety nie jest odporna na mróz, dlatego należy ją odpowiednio zabezpieczać jeżeli chcemy aby przetrwała zimę.

Jeżeli fuksje rosły w gruncie, przed pierwszymi przymrozkami musimy je przesadzić (z dużą bryłą korzeniową) do dużej doniczki. Następnie należy przenieść donicę do chłodnego i dość ciemnego miejsca, ale zabezpieczonego przed mrozem. Tego typu miejscem dla zimowania fuksji może być piwnica, garaż lub nie ogrzewany korytarz w bloku. Miejsce to powinno zachować temperaturę 5-8oC. W okresie zimowania fuksji ograniczamy do minimum jej podlewanie, tak aby jedynie nie dopuścić do przesuszenia bryły korzeniowej.

Od grudnia do marca zaczynamy powoli wybudzać fuksję z zimowego snu i zaczynamy przygotowywać ją do nowego sezonu wegetacyjnego. Przenosimy fuksje do widnego miejsca o temperaturze ok. 15°C i zaczynamy ją obficie podlewać. Gdy minie niebezpieczeństwo przymrozków (koniec maja - początek czerwca) fuksję możemy ponownie bezpiecznie wysadzić na jej miejsce stałe do gruntu lub też wystawić ją na taras czy balkon.

Rozmnażanie fuksji

Fuksje rozmnażamy z sadzonek. Sadzonki fuksji pobieramy w marcu lub kwietniu, kiedy roślina wykształci nowe pędy. Sadzonkę tworzymy poprzez zerwanie nowego pędu i usunięciu dolnych liści, górne zachowujemy. Następnym krokiem przy rozmnażaniu fuksji jest umieszczenie sadzonek w wodzie lub podłożu do czasu wykształcenia korzeni. W temperaturze 20-22°C trwa to przeważnie ok. 3 tygodni. Kiedy sadzonka wykształci już korzenie można ją przesadzić do małej doniczki z zasobnym podłożem (średnica 7-9 cm). W miarę wzrastania młodej rośliny przesadzamy ją do większej doniczki o średnicy 11 cm. Gdy minie niebezpieczeństwo przymrozków (koniec maja - początek czerwca) młode fuksje można wysadzić do gruntu na miejsce stałe lub do większych doniczek, wystawionych na balkonie. I tak kończy się proces rozmnażania fuksji.

Drewniana skrzynka na kwiaty - jak zrobić, co posadzić w skrzynce?

Drewniana skrzynka na kwiaty to ładny element wystroju ogrodu, tarasu lub balkonu. Drewno wygląda naturalnie i pasuje do większości roślin, a odpowiednio zabezpieczona drewniana skrzynka będzie nam służyć przez wiele lat. Możemy posadzić w niej nie tylko rośliny atrakcyjne z kwiatów, ale też o ozdobnych liściach, warzywa lub zioła. Zobacz jak zrobić skrzynkę na kwiaty oraz jak ładnie obsadzić ją roślinami.

Drewniana skrzynka na kwiaty obsadzona takimi roślinami jak: heliotrop peruwiański, stokrotka afrykańska, begonia bulwiasta, pelargonia bluszczolistna, kocanki włochate.

 

Jak zrobić skrzynkę na kwiaty

 

Jeżeli chcemy zrobić skrzynkę na kwiaty, wystarczy chęć, zaangażowanie kilku godzin pracy oraz odpowiednie narzędzia i parę elementów potrzebnych do zbudowania takiej skrzyni - odpowiednio dobranych desek, kątówek, gwoździ lub śrub, a także impregnat do zabezpieczenia drewna, folia do izolacji skrzyni oraz styropian do jej ocieplenia.

Jeżeli zaś mamy już skrzynkę, choćby starą i nieco już zniszczoną, wystarczy ją odnowić aby nadawała się do sadzenia roślin. Jeżeli nasza drewniana skrzynka na kwiaty jest w dobrym stanie, nie jest brudna, nie posiada drzazg, ani zacieków, zaoszczędzimy sporo czasu. Wówczas wystarczy tylko umyć drewno detergentem i wysuszyć.

Drewniana skrzynka na kwiaty wymaga odpowiedniego zabezpieczenia przed gniciem i butwieniem

 Jeżeli natomiast jest bardzo zniszczona, na początku musimy naszą drewnianą skrzynkę oczyścić mechanicznie z różnego typu osadów, grzybów, drzazg, zacieków, smaru. Lepiej użyć do tego drobnego papieru ściernego, gdyż zbyt gruby może uszkodzić nam drewno. Szlifowanie poprawia przyczepność nakładanej później farby lub impregnatu.

 Gdy nasza drewniana skrzynka na kwiaty jest wyszlifowana i oczyszczona, możemy przystąpić do pomalowania jej impregnatem do drewna. Do wyboru są impregnaty do drewna bezbarwne lub o konkretnym kolorze. Ochronią nasze drewno przez czynnikami atmosferycznymi i zapewnią estetyczny wygląd. Drewno będzie odżywione i zakonserwowane na dłuższy czas. Raz na kilka lat zabieg trzeba będzie powtórzyć.

Jeśli chcemy zrobić skrzynkę na kwiaty, w której będą rosły rośliny wieloletnie, zimujące w skrzynce pozostawionej na zewnątrz, brzegi ścian dodatkowo wykładamy warstwą styropianu (najlepiej wykorzystać płaty o grubości 1,5 do 2,5 cm). To uchroni rośliny przed mrozem i dużymi wahaniami temperatury. Ważne jest też, aby nasza skrzynka na kwiaty nie stała bezpośrednio na ziemi.

 Wnętrze drewnianej skrzyni na kwiaty wykładamy czarną folią, żeby skrzynka nie gniła od środka. W dnie donicy możemy wyciąć otworzy odpływowe, aby nadmiar wody mógł swobodnie spływać. Obrzeże otworów dobrze jest dokładnie zabezpieczyć klejem wodoodpornym, aby woda nie dostawała się pod drewno oraz siateczką, by ziemia nie osypywała się z donicy. Folię przytwierdzamy do ścian skrzyni zszywkami lub gwoździami z szerokimi i płaskimi główkami. Folię wykładamy równo z górną krawędzią skrzynki.

Jak sadzić kwiaty w drewnianej skrzynce

 

 Gdy nasza drewniana skrzynka na kwiaty jest już gotowa do sadzenia roślin, na dno wysypujemy gruboziarnisty żwir, keramzyt lub inne kruszywo, które posłuży nam jako drenaż i zapobiegnie gniciu korzeni roślin. Woda z takiej skrzyni musi dobrze odpływać, by woda nie stała i nie powodowała zbicia ziemi. Po wyłożeniu warstwy drenażowej nadchodzi czas na wsypanie podłoża do uprawy roślin. Może to być torf ogrodniczy (dla większości kwiatów lepszy będzie torf odkwaszony) wymieszany z piaskiem i żwirem. Może to być też zwykła ziemia uniwersalna lub ziemia kwaśna. Wszystko będzie zależało od wymagań roślin jakie posadzimy w naszym pojemniku.

Drewniana skrzynka na kwiaty - sadzenie roślin

 

 Podłoże dobrze jest wzbogacić nawozem organicznym takim jak obornik, lub nawozami nieorganicznymi w postaci granulek. Bardzo dobrze sprawdzają się nawozy o przedłużonym działaniu, które stosuje się raz na wiosnę i wystarczą na cały sezon. Oczywiście jeżeli mamy chęci, możemy również używać nawozy płynne. Te ostatnie działają szybko po zastosowaniu, ale musimy odpowiednio je dozować i dobierać. Jeżeli mamy mało czasu na podlewanie, nasze podłoże możemy wymieszać z hydrożelem - absorbentem wody, który magazynuje wodę i dostarcza ją roślinie gdy ziemia zaczyna przesychać.

Ostatnim etapem jest posadzenie do skrzynki kwiatów lub innych roślin. Wybór ich jest ogromny. Możemy wybierać wśród bylin, roślin jednorocznych, traw ozdobnych i wielu innych roślin balkonowych, warzywnych i zielarskich. Pamiętajmy tylko aby drewnianej skrzynki na kwiaty nie obsadzić zbyt gęsto, bo rośliny będą się rozrastać i muszą mieć na to miejsce.

Jak pielęgnować paprocie doniczkowe zimą? Lubiane rośliny doniczkowe

Paprocie doniczkowe, podobnie jak większość roślin pokojowych, w czasie zimy wymagają szczególnej troski. Jak pielęgnować paprotki domowe zimą w mieszkaniu? Jak zapewnić im optymalne warunki, aby nie chorowały. Kluczową sprawą podczas uprawy paproci w domu jest walka z suchym powietrzem.

 

Wiele paproci w środowisku naturalnym porasta tropikalne lasy, gdzie mają zapewnioną wysoką temperaturę, dużą wilgotność powietrza i osłonę przed bezpośrednimi promieniami słonecznymi. W mieszkaniach nie da się stworzyć takich warunków do uprawy paproci doniczkowych, jednak można zapewnić im niezbędne minimum. Z paproci domowych najczęściej uprawiane są nefrolepisy, zanokcice, flebodium i łosie rogi. Pomimo że te rośliny doniczkowe mogą różnić się wymaganiami nawet w obrębie jednego gatunku, istnieje kilka zasad, które je łączy.

Paprocie doniczkowe: jak dbać o rośliny w mieszkaniu zimą

Przede wszystkim rośliny doniczkowe w okresie zimowym cierpią z powodu suchego powietrza. Zmniejszenie wilgotności jest związane m.in. z rzadszym wietrzeniem mieszkania i centralnym ogrzewaniem. Dlatego paprocie doniczkowe nie powinny być ustawiane w pobliżu grzejników i innych źródeł ciepła. Ponadto paprocie domowe warto regularnie zraszać, a w pomieszczeniach zaleca się stosować nawilżacze powietrza. Te najprostsze – to ceramiczne naczynia, które napełnia się wodą i mocuje przy grzejniku. Bardziej zaawansowane nawilżacze są urządzeniami elektronicznymi.

Portrety roślin

Nefrolepis

Paprocie doniczkowe: jak podlewać rośliny zimą

Większość paproci domowych zimą dobrze rośnie w wysokiej temperaturze (poza nefrolepisami, które wymagają ochłodzenia). Wtedy podlewanie paprotki wykonuje się tylko nieznacznie rzadziej niż latem. Jeśli natomiast temperatura w pomieszczeniach spada poniżej 18°C, rośliny doniczkowe podlewa się raz na 1-2 tygodnie. Ziemia w doniczce powinna być lekko wilgotna, ale nie mokra. Stanowiska nie należy z reguły zmieniać – paprocie doniczkowe lubią miejsca nieco zacienione, do których docierają tylko rozproszone promienie świetlne.

Paprocie doniczkowe: nawożenie roślin doniczkowych zimą

Zimą paprocie domowe można dokarmić - nie częściej jednak niż raz na miesiąc. Powinno się stosować  specjalistyczne nawozy, które zawierają mniejsze stężenie składników pokarmowych od nawozów uniwersalnych.

Jak urządzić wrzosowisko w ogrodzie?

Wrzosy w ogrodzie wyglądają pięknie i romantycznie. Kwitnące wrzosy są oznaką zbliżającej się jesieni. Jeśli lubicie wrzosy, przygotowałem krótki poradnik dotyczący ich uprawy. Zakładamy wrzosowisko bez błędów. Wrzosy lubią miejsca suche, w których wiosną i jesienią nie gromadzi się woda. Jeśli chcemy mieć wrzosy w ogrodzie posadźmy je w odpowiednim miejscu i najlepiej w grupach. Tam, gdzie planujemy wrzosowisko, zdejmujemy warstwę około 15 cm ziemi i rozkładamy kwaśny torf. Rabatę pod wrzosy przekopujemy na głębokość szpadla. Można też w szkółkach lub sklepach ogrodniczych kupić specjalne podłoże dla wrzosów.

Sadzenie

Wrzosy uprawiane w pojemnikach możemy przesadzać do ogrodu przez cały sezon, jednak najlepiej robić to we wrześniu, gdy kwitną i widać je w całej okazałości. Wrzosy sadzimy w odległości 20–30 cm. Wrzosy najlepiej czują się posadzone w dużych grupach na znacznej przestrzeni, tworzą wtedy pięknie wrzosowisko. Po posadzeniu wrzosów rabatę ściółkujemy kilkucentymetrową warstwą kory, co zapobiega szybkiemu przesychaniu gleby.

Podlewanie

Wrzosy w ogrodzie podczas suszy trzeba podlewać – lepiej robić to mniejszą ilością wody, lecz częściej. Wrzosy w ogrodzie nawożenie: wiosną rośliny zasila się wieloskładnikowym nawozem mineralnym (najniższe zalecane na opakowaniu dawki). Najlepsze dla wrzosów są nawozy wolno działające, które przenikają powoli do gleby, w miarę jak są pobierane przez korzenie roślin.

Cięcie wrzosów

Wrzosy powinny być co roku przycinane, wtedy tworzą zwarte kępy i obficiej kwitną. Jak wykonać prawidłowo cięcie wrzosów? Wrzosy przycina się w kwietniu, odcinając pędy poniżej miejsca, z którego wyrastały kwiaty. Małe rośliny można przycinać zwykłymi nożyczkami, duże wygodniej ciąć nożycami do żywopłotu.

Okrywanie roślin na zimę

Choć wrzosy są odporne na mróz, warto je na zimę okryć (najlepiej po pierwszych przymrozkach). Wczesną wiosną, gdy ziemia jest zmarznięta i korzenie nie mogą z niej pobierać wody, rosnące w słonecznym i przewiewnym miejscu rośliny narażone są na przesychanie. Do okrywania wrzosów najlepsze są gałęzie świerkowe lub włóknina. Przykryte liśćmi, które odcinają dopływ świeżego powietrza, wrzosy łatwo gniją.

5 pomysłów na kompozycje kwiatowe z daliami

Z bardzo dekoracyjnych kwiatów dalii można stworzyć interesujące kompozycje kwiatowe. Oto 5 ciekawych pomysłów na wykorzystanie dalii we florystycznych aranżacjach.

Duży szklany wazon, a w nim kolorowe miseczki z krótko przyciętymi daliami. Pojedyncze – unoszą się na wodzie, udając łódki lub nenufary. A te bardziej towarzyskie – ustawiają się piętrowo, tworząc podwodne kaskady. Fioletowe naczynia kontrastują z kwiatami, wzmacniają żółto-czerwony odcień płatków dalii.

Smukłe, wysokie dalie zasługują na pełną ekspozycję: zostały wstawione do wysokich półprzezroczystych wazonów i ustawione na białym tle.

Kwiaty dalii, nachyłka i nagietka tworzą ognisty kwiatowy obraz.

Okazały bukiet z kwiatów dalii, nagietka i nachyłka.

Kompozycja kwiatowa, którą może zrobić każdy - wystarczy ścięte kwiaty dalii włożyć do szklanego naczynia. Żółto-czerwone kwiaty dalii pięknie kontrastują z zabarwionym na niebiesko szkle.

 

 

Suche liście zgrabione jesienią: czy mogą służyć jako nawóz?

 

Jesienią w ogrodzie grabimy w ogrodzie suche liście, opadłe z drzew i krzewów. Czy zgrabione liście można wykorzystać jako nawóz? Co zrobić z suchymi liśćmi?

  Liści, które jesienią opadły z drzew i krzewów nie należy zostawiać na zimę na trawniku, ponieważ mogą powodować m.in. gnicie traw. Suche liście trzeba systematycznie grabić i usuwać z trawników. Warto też posprzątać liście z chodników, ścieżek czy podjazdów w ogrodzie, bo na mokrych liściach można się łatwo poślizgnąć.

Co zrobić z suchymi liśćmi?

Wielu właścicieli ogrodów zebrane z trawników i ogrodu suche liście po prostu pali, ale to nie jest dobre rozwiązanie. Dobry ogrodnik zawsze stara się wykorzystać każdą materię organiczną. A liście taką materią właśnie są.
Jednym ze sposobów wykorzystanie zgrabionych jesienią liści jest obsypanie nimi roślin, które wymagają zimowego okrycia. Kopczykami z suchych liści można obsypać krzewy i drzewa. Aby wiatr nie rozwiał kopczyków z liście, można przysypać go cienką warstwą ziemi.
Uwaga! Do osłony roślin przed mrozem nie można używać liści porażonych przez choroby i zaatakowanych przez szkodniki.

Czy zgrabione liście mogą służyć jako nawóz?

Najlepszym sposobem wykorzystania suchych liści, zgrabionych jesienią z trawnika jest przeniesienie ich do kompostownika. Wraz z innymi resztkami organicznymi liście po jakimś czasie przekształcą się w znakomity nawóz organiczny – kompost, który jest doskonałym źródłem próchnicy.
Uwaga! Na kompostownik nie należy wyrzucać liści porażonych przez choroby i zaatakowanych przez szkodniki. Lepiej też nie dodawać tam liści orzecha włoskiego.